- Anasayfa
- Haberler
- Sakarya Kulisi
- Spor Haberleri
- Video Galeri
- Röportajlar
- Köşe Yazarları
- Nöbetçi Eczaneler
- Künye
- iletişim
Yol ağı planı yapılması danışmanlık hizmet alınacak
Kocaali’de icradan satılık dubleks konut
Hendek’te icradan satılık daire
Öğrenci çalışma ünitesi alınacak
12 mahalle elektriksiz kaldı
10 Aralık Perşembe günü aramızdan ayrılan, Sakarya’nın en sevilen ve çalışkan gazetecilerinden olan Murat Solmaz’ın ardından böyle bir köşe yazmak aklımın ucundan geçmezdi.
Gel gör ki dünya hayatı böyle…Bir varız bir yokuz. Tek tek şu fani gezegende vaktimizi doldurup mana alemine gideceğiz. Değerli dostum Murat da erken yaşta gidenler arasındaydı…Kendisini en iyi tanıyan biriyim desem yanlış söylemiş olmam…Zira onunla tanıştığım 17 yıl içinde, yüzlerce programa gidip, bu programların dışında da gezilere ve sohbetlere katılan birisiyim. Sadece ben değil, benim gibi birkaç dost da bu kervanın içinde yer aldı.
Nasıl biri olduğunu yakın dostlarından biri olan bendenizden okuyun istedim..
Murat, gazeteciliğe aşık ve bir o kadar tutkulu biriydi. Hafta tatillerinde gezilere gittiğimizde kimse makinasını yanına almazdı. Bir tek Murat hariç..Her defasında ona “Yahu bari bugün de alma şu fotoğraf makinasını” derdim.
Tabiki bu konuda beni dinlemezdi. Boynunda makine, gezerken bile fotoğraf çekerdi. Bazen denizi, bazen insanları ve bazen de sokak hayvanlarını…Hüseyin Cumalı’dan sonra en büyük fotoğraf arşivi kendisindeydi.
Dedim ya bu işi seviyordu; yazmayı çizmeyi, fotoğraf çekmeyi…Hani derler ya, şu dünyada sevdiğin işi yapacaksın yoksa mutlu olamazsın..O da sevdiği işi yapardı; aşkla ve özlemle…
Yemekle arası yoktu. Programlara gittiğimizde çok fazla iştahı olmadığını hepimiz bilirdik. Birkaç lokma atar ve sonra çekimlerine devam ederdi. Sosyal yönü fazla olmasına rağmen, yalnızlığı seven biriydi Murat Solmaz. Çok kere aradığımda bana, “Bilecik’teyim, Kocaeli’ndeyim yada İstanbul’dayım derdi.
Grup halinde çok gezerdik ama dediğim gibi tek gezmeyi de çok severdi. Kimbilir belki geçmiş yıllarını düşünüyor belki de “Ya arkadaş bu hayatın hiç tadı yok” diye aklından geçirirdi..
Babası vefat ettikten sonra annesiyle yaşamaya başladı. Tabi bir de ‘Duman’ isimli kedisi vardı. Onunla düzenli ilgilenir, yemeğini asla ihmal etmezdi. En özel tutkularından birisi de demiryolları idi. Rahmetli babası Erol Solmaz demiryollarından emekliydi; belki de tren sevdası oradan aksetmişti.
Bu sevda yüzünden şehirler arası gezdik. İstasyonlarda çokça vakit geçirdik. Demiryolu sevdası olmayanlar bu tutkuyu bilemezdi. Murat Solmaz bu yüzden benim için çok farklıydı.
Şehirde boş olduğu zamanlarda sık sık ziyaretler gerçekleştirirdi. İnsanların ona yakın olması onun çok hoşuna gidiyor, içindeki sıkıntıları bir nebze olsun unutuyordu. Çayı şekerli içerdi, hemde öyle böyle değil içine 3 şeker atardı. “Yahu Murat bu kadar şekerli içme zararlı” derdim..Peki derdi, yine de bildiğini okurdu.
Temizliği çok severdi. Onunla her buluşmada selamlaşır ve sarılırdım. Üzeri hep kolonya kokardı. Düzenli ve disiplinliydi. Espriyi çok sever, etrafındaki kişileri her zaman neşelendirmesini bilirdi. Meyvelerle arası iyiydi. Özellikle; karpuz, muz, üzüm ve çileği çok severdi. Zaten hastalandığında da ona sormuştum; “Dostum ne istersin getireyim” diye… “Üzüm getir dostum, üzümü severim” derdi…
Siyaseti fazla sevmez, etrafındakilerle hayatı ve yaşamı konuşurdu. Başından bir evlilik geçti ama fazla sürmedi. Hayat yolunda tek ilerledi yıllarca…Çocuğu yoktu ama çocukları çok severdi. Yanında bir şeker yada çikolata taşırdı. Gördüğü çocuğa verirdi.
Kibiri sevmez, kibirli insanlardan da hiç hoşlanmazdı. Hayatı boyunca mütevazi yaşadı. Yaşı 49’du ama yeri geldi mi bazen 15 bazen de 49 yaşında gibi davranırdı. Çok konuşmaz daha çok dinlemeyi severdi. Zira her insandan birşeyler kapmayı isterdi. Dostlarına önem verir, sık sık onları arardı…Cimri değil tasarruflu bir insandı. En sevdiği şeylerden birisi de sigarasıydı. Ölene dek ondan ayrılmadı.
Kısacası, severdi sevilirdi…Hastalığı boyunca kendisini ziyaret ettiğim ve hal hatrını sorduğum için içim ferah..Sadece üzüldüğün tek nokta, yıllar şimdi sensiz çok zor geçecek benim ve diğer dostlarım için…Şehrin her yerinde; yollarda ve caddelerde senin izin var.
Ahirete göç ettin. Mevla günahlarını bağışlasın, başta ailene ve bizler de sabır versin…Seni dostların hiç unutmayacak…
Bu yazı toplam 11470 defa okundu. UYARI: Sitemizde yayınlanan yazarlara ait yazılar, yazarların görüşüdür ve yazarları sorumludur. SAKARYA HALK GAZETESİ sorumlu değildir. Küfür, hakaret, rencide edici cümleler veya imalar, inançlara saldırı içeren, imla kuralları ile yazılmamış, Türkçe karakter kullanılmayan ve tamamı büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır. Yorumda yasal sorumluluk yorum yapan kişiye aittir ve SAKARYA HALK GAZETESİ sorumlu değildir. Ayrıca suç teşkil edecek hakaret içerikli yorumlar hakkında yorum gönderen muhataplarına dava açılabilmektedir. Yorum şikayet konusu olduğunda ,yazılı talep halinde adli makamlara bu yorumların IP adresleri verilmektedir.
30 Ekim 2019 - 09:05, Çarşamba
3 Temmuz 2019 - 08:34, Çarşamba
25 Haziran 2019 - 10:34, Salı
17 Haziran 2019 - 10:24, Pazartesi
10 Mayıs 2019 - 12:07, Cuma
2 Mayıs 2019 - 10:57, Perşembe
1 Mayıs 2019 - 10:51, Çarşamba
25 Nisan 2019 - 11:41, Perşembe
21 Mart 2019 - 10:50, Perşembe
5 Mart 2019 - 10:50, Salı
.jpg)
Otizm Nedir?
